Waarom 'moeten' we toch altijd? Van wie moet dat? Willen we soms geen verantwoordelijk-heid voor onze eigen daden en zeggen we daarom maar dat 'iets moet'? Of moeten we van onszelf? Waarom dan? Zijn de regels en gewoonten, die we ons hebben eigen gemaakt in ons leven, dwingende voorschriften geworden? Waarom moet dat? 'Moeten' lijkt iets dubbels te hebben: je handelt zelf, maar je legt de autoriteit voor de handeling bij een ander. Wat bedoelen we nou eigenlijk met 'moeten'?