De gedachte liet me maar niet los. Ik wilde hem wel loslaten, maar het lukte me niet. Als je je fietssleutel loslaat dan valt die gewoon, maar bij deze gedachte lijkt dat niet zomaar te lukken.
Is het mijn nieuwsgierigheid die de gedachte vasthoudt? Of kan ik niet loslaten omdat ik de controle niet wil verliezen? Maar je kunt toch ook gecontroleerd loslaten, zoals bij het vieren van de schoot van een zeil? Of is dat geen echt loslaten, want je houdt de schoot wel vast? Aardig is dat. Vieren betekent ook: loslaten, laten uitlopen, laten schieten en toegeven. Maar wat je vooral viert is feest. Is kunnen loslaten soms een feest? Wat is dat loslaten? Wat verstaan we daaronder?