Normaal (doen)

Normaal betekent, volgens de norm. Maar als je het hebt over normaal bedoel je eigenlijk: volgens mijn norm, of volgens de norm van de groep waartoe ik hoor. Een norm is immers niet individueel, maar sociaal. Een norm ontstaat daar waar mensen samenleven.

Normen reguleren samenleving. Normen zijn afdwingbaar, vervangbaar, aanpasbaar en overdraagbaar, zoals verkeersregels. Maar normen bestaan natuurlijk alleen maar omdat ze gebaseerd zijn op waarden. Door normen na te leven proberen we een waarde in stand te houden. Het is de waarde is waar het eigenlijk om gaat. De norm is daarbij vergeleken maar lichtgewicht. De norm is afdwingbaar, maar de waarde is vrij. Je kunt niemand dwingen een bepaalde waarde aan te nemen. Iedereen kiest zelf voor zijn/haar eigen waarden.

Normaal lijkt daarom een heel vreemd begrip. Het suggereert een waarde te zijn, maar het betekent alleen maar het naleven van een aantal normen. En de waarde die erachter zit, waarop al die normen gebaseerd zijn, verdwijnt uit zicht. Een versluierend woord, dat normaal. Wat verstaan we daaronder?