Geduld

Geduld is een schone zaak, luidt het gezegde. Maar waarom ben je geduldig? Ben je ergens boos over of geïrriteerd, of keur je iets af? En vind je het dan beter daar geen uiting aan te geven en het maar te dulden, geduldig te zijn? Je staat in de rij voor de kassa en het gaat tergend langzaam. Het uitwisselen van vakantie ervaringen krijgt prioriteit boven het doorwerken. Dan kun je boos blijven of besluiten geduldig te wachten, of een andere kassa zoeken? Maar als er nou geen andere kassa is, en je wel in die rij op je beurt moet blijven wachten, is geduld dan niets anders dan de emotionele staat waarin je wacht?

Is geduld niets anders dan het beheersen van onprettige of sociaal onwenselijke emoties? Heeft geduld iets te maken met vrijheid? Als er wel een andere kassa is, maar je kiest er toch voor geduldig je beurt af te wachten, is dat alleen geduld? Of is het ook als je geen andere keus hebt? Heeft geduld iets te maken met gedogen? En hebben beide misschien iets te maken met deugd? Wat is dat geduld? Wat verstaan we daaronder?