Loslaten
Herfst en winter zijn bij uitstek periodes in het jaar van loslaten. De bladeren vallen, het licht en de warmte van de zon verdwijnen, en de dagen zijn bijna voorbij voordat je het in de gaten hebt. Waarom associeer ik dat met loslaten? Zijn dat niet gewoon veranderingen die zich voltrekken?

Associeer ik het misschien met loslaten omdat ik de verandering niet accepteer? Ik wil blijkbaar niet loslaten wat er was. Is er dan sprake van loslaten als je iets wil vasthouden, wat eigenlijk voorbij is? Maar hoe zit het dan met herinneren? Herinneringen kunt je toch koesteren? Moet je die dan loslaten? Nee, die hoef je niet los te laten. De vraag is zelfs of je ze zomaar kunt loslaten. Je fietssleutel kun je loslaten en dan valt die op de grond. Maar een gedachte of een gevoel, kun je dat zomaar loslaten? Waarschijnlijk niet. Is loslaten dan zoiets als vergeten? Het overkomt je als je er niet op let. Wat is dat loslaten? Wat verstaan we daaronder?