Spontaniteit

Spontaan gedrag komt recht uit het hart, zegt men wel eens. Betekent het dat er niet eerst over wordt nagedacht? Of kun je helemaal niet ‘bewust’ spontaan zijn? Is dat juist het aardige, kinderlijke ervan? Komt het vanzelf op zonder directe aanleiding of als reactie op iets of iemand anders? Heeft het te maken met creativiteit of meer met impulsiviteit, Of met allebei? Draagt spontaan gedrag bij aan de goede verstandhouding met anderen? Kun je je schamen voor spontaan gedrag?

Laatst voor een supermarkt in een dorp pakte ik een winkelwagentje vlak voor een moeder die kwam aanzeulen met een baby in een maxicosy en een peuter aan de hand. Het kwam bij mij op haar mijn wagentje te geven, maar het leek me overdreven, dus liep ik door. Kan spontaan zijn ook te ver gaan, kan het impulsief of ongeremd worden? Zien we spontaan zijn als positief of kan het ook als negatief ervaren worden?

Wat is spontaniteit?