Gelijkwaardigheid

“Mensen zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig”, dit is een veel gebruikte uitspraak door organisaties die zich inzetten voor gelijke rechten of gelijke behandeling tussen mensen. Zij vragen aandacht voor bijvoorbeeld een rolstoelvriendelijk uitgaansgelegenheid of het solliciteren zonder naam of gender. Of dat ook het kind gehoord en serieus genomen dient te worden over zijn wensen en behoefte bij een scheiding.

Kan er afgesproken worden om gelijkwaardig te zijn? Of zijn het maken van afspraken  (gelijke rechten, behandeling) voorwaardelijkheid om gelijkwaardigheid te ervaren? Is gelijkwaardigheid iets dat van bovenaf of buitenaf ingezet wordt? Of is het juist een beweging van binnen uit? En begint het dan bij de ander of bij jezelf? Zijn mensen gelijkwaardigheid door of ondanks de verschillen? En kan gelijkwaardigheid verschillend ervaren worden?