Leren

Wat een bijzonder leerzame periode is dit, zei hij. We moeten iets meer aandacht hebben voor wat we doen. Afstand houden op straat; afstand houden in de winkel. Je moet buiten voortdurend opletten en erbij zijn, en daarvoor moet je eigen gedachten en beslommeringen aldoor even onderbreken. Waarom noem je dat leerzaam, vroeg ik,

is dat niet gewoon een beetje irritant? Misschien wel, zei hij, maar als je ergens aandacht aan geeft en er ruimte voor maakt, kan het volgens mij niet anders dan leerzaam zijn. Maar wat is nou zo leerzaam aan anderhalve meter afstand houden, vroeg ik?  Nee, dat bedoel ik niet, zei hij. Het gaat niet om die anderhalve meter, maar door die afstand doorbreken we ons gewoontepatroon en worden we alert. We moeten aldoor maar weer open zijn voor wat er buiten ons gebeurt en daardoor leren we dingen waar we anders aan voorbijgaan. Ik vind het vermoeiend, zei ik. Ja, zei hij, als het weer een gewoonte wordt, wordt het vermoeiend en houdt het leren op. Bedoel je dan, zei ik, dat gewoontes niet leerzaam zijn? Dat is een ingewikkelde vraag, zij hij. Maar misschien is dat wel zo dat vaste gewoontes ons belemmeren om nog te leren. En daarom is zo'n ongewone periode juist zo leerzaam. Is dat wel zo? Wat vind jij?